Meroe
Meroe – starożytne miasto w Nubii, znajdujące się pomiędzy VI a V kataraktą na Nilu, ok. 220 km na północ od Chartumu, w północnej części dzisiejszego Sudanu niedaleko współczesnych miejscowości Kabuszijja i Begrawija.
Od VI w. p.n.e. ośrodek kultury meroickiej z zachowanymi śladami dawnej kultury egipskiej i greckiej. W latach od 300 r. p.n.e. do 350 r. n.e. Meroe było stolicą królestwa Kusz po przeniesieniu z wcześniejszej stolicy, Napaty. W tym czasie Meroe było również nekropolą nubijskich królów kuszyckich. Tu rozwinęło się pismo meroickie, które z czasem zastąpiło egipskie. W IV w. n.e. miasto zostało opuszczone.
Prace wykopaliskowe, prowadzone również przez polskich archeologów, odsłoniły m.in. nekropolę królewską obejmującą kilkadziesiąt niewielkich grobów i piramid z komorami podziemnymi, budowanych z piaskowca i cegły, o wysokości od 10 do 30 m, a także pozostałości kilku pałaców królewskich, wielką świątynię Amona i inne budowle sakralne (poświęcone m.in. Izydzie), zabudowę miejską oraz resztki pieców hutniczych.
W 2011 roku stanowisko archeologiczne na wyspie Meroe zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Meroe leży na wschodnim brzegu Nilu, ok. 6,4 km na północ od Kabūszīyah koło Szandi i ok. 220 km na północ od Chartumu, w północnej części dzisiejszego Sudanu.
Od nazwy miasta Meroe nazwano region „Wyspa Meroe”, pomiędzy rzekami Nil i Atbara, którego obszar zajmuje obecnie region Butana.
Od VI w. p.n.e. ośrodek kultury meroickiej z zachowanymi śladami dawnej kultury egipskiej i greckiej. W latach od 300 r. p.n.e. do 350 r. n.e. Meroe było stolicą królestwa Kusz po przeniesieniu z wcześniejszej stolicy, Napaty. W tym czasie Meroe było również nekropolą nubijskich królów kuszyckich. Tu rozwinęło się pismo meroickie, które z czasem zastąpiło egipskie. W IV w. n.e. miasto zostało opuszczone.
Prace wykopaliskowe, prowadzone również przez polskich archeologów, odsłoniły m.in. nekropolę królewską obejmującą kilkadziesiąt niewielkich grobów i piramid z komorami podziemnymi, budowanych z piaskowca i cegły, o wysokości od 10 do 30 m, a także pozostałości kilku pałaców królewskich, wielką świątynię Amona i inne budowle sakralne (poświęcone m.in. Izydzie), zabudowę miejską oraz resztki pieców hutniczych.
W 2011 roku stanowisko archeologiczne na wyspie Meroe zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Meroe leży na wschodnim brzegu Nilu, ok. 6,4 km na północ od Kabūszīyah koło Szandi i ok. 220 km na północ od Chartumu, w północnej części dzisiejszego Sudanu.
Od nazwy miasta Meroe nazwano region „Wyspa Meroe”, pomiędzy rzekami Nil i Atbara, którego obszar zajmuje obecnie region Butana.
Mapa - Meroe
Mapa
Kraj (państwo) - Sudan
Flaga Sudanu |
Sudan graniczy z siedmioma państwami: Egiptem na północy (długość granicy – 1273 km), Erytreą na wschodzie (605 km), Etiopią na wschodzie (723 km), Sudanem Południowym na południu (1937 km), Republiką Środkowoafrykańską na południowym zachodzie (483 km), Czadem na zachodzie (1360 km), Libią na północnym zachodzie (383 km). Długość wybrzeża morskiego wynosi 853 km. Najniższy punkt: Morze Czerwone 0 m n.p.m., najwyższy punkt to Deriba Caldera 3042 m n.p.m. Grupy etniczne: Arabowie, Fulbe, Zaghawa, Bedża i inni.
Waluta / Język (mowa)
ISO | Waluta | Symbol | Cyfry znaczące |
---|---|---|---|
SDG | Funt sudański (Sudanese pound) | جس. | 2 |
ISO | Język (mowa) |
---|---|
AR | Język arabski (Arabic language) |